In de mobiliteitsregeling van Intergamma is bepaald dat een zieke werknemer gedurende zes maanden recht houdt op de lease- en mobiliteitsbijdrage. Na die periode moet de leaseauto worden ingeleverd of wordt de mobiliteitsbijdrage stopgezet. De mobiliteitsregeling is onderdeel van de personeelsgids, waarin de voor Intergamma geldende arbeidsvoorwaarden staan. De werknemer heeft ook een gebruiksovereenkomst getekend waarin hij verklaart kennis te hebben genomen van de mobiliteitsregeling zoals opgenomen in de personeelsgids. Intergamma kondigt na 4 maanden ziekte aan dat de leaseauto na zes maanden zal worden ingenomen, als de werknemer dan nog ziek is. De auto wordt na ruim 7 maanden bij de werknemer opgehaald.
Kortgeding
De werknemer is het met de inname van de leaseauto niet eens en start een kortgeding. Hij vordert een vergoeding van € 943,- netto per maand wegens het verlies van het privégebruik van de auto. De rechtbank stelt de werknemer in het ongelijk. De werknemer gaat in hoger beroep en claimt naast de maandelijkse vergoeding van € 943,- ook een bedrag € 371,08 netto per maand wegens het verlies van de brandstofvergoeding. Volgens de werknemer is de mobiliteitsregeling niet van toepassing, zodat zijn werkgever de auto niet na zes maanden mag innemen zonder enige compensatie. Verder vindt de werknemer dat (compensatie voor) privégebruik van een leaseauto is aan te merken als loon tijdens ziekte, zodat zijn werkgever verplicht is gedurende 104 weken door te betalen. De werknemer beroept zich erop dat privégebruik van een leaseauto fiscaal als loon wordt aangemerkt.
Oordeel hof
Ook het hof wijst de vorderingen van de werknemer af. De mobiliteitsregeling is van toepassing, omdat de werknemer heeft ingestemd met de arbeidsvoorwaarden in de personeelsgids en in de gebruiksovereenkomst heeft verklaard dat hij kennis heeft genomen van de mobiliteitsregeling, zoals opgenomen in de personeelsgids. Dat de gebruiksovereenkomst dateert van kort voor de gewijzigde personeelsgids, maakt dat niet anders, aldus het hof. Een gelijkluidende mobiliteitsregeling stond in de vorige versie van de personeelsgids die gold ten tijde van de gebruiksovereenkomst en daartegen heeft de werknemer na kennisname geen bezwaar of voorbehoud gemaakt.
Ook het andere argument van de werknemer strandt. De verplichting tot loondoorbetaling tijdens ziekte geeft geen recht op doorbetaling van andere loonvormen dan geld. Uit de wetsgeschiedenis kan niet worden afgeleid dat het privégebruik van de leaseauto onder het recht op loon tijdens ziekte valt. De fiscale invulling van het begrip loon kan dat niet anders maken. Het hof concludeert dat de loondoorbetalingsverplichting tijdens ziekte niet in de weg staat aan de afspraak van partijen dat de auto na zes maanden ziekte moet worden ingeleverd en dat de mobiliteitsregeling wordt stopgezet, waardoor ook het recht op privégebruik eindigt. Uit de toepasselijke mobiliteitsregeling volgt dat de regeling niet ertoe strekt om na zes maanden ziekte aanspraak te geven op een vergoeding voor het verlies van het privégebruik van de leaseauto.
Heeft u vragen naar aanleiding van dit blog, mailt u dan naar: info@vanbladeladvocaten.nl