Geen arbeid, geen loon
Stakende medewerkers hebben op grond van het beginsel ‘geen arbeid, geen loon’ geen recht op salaris tijdens de staking. De werkgever kan weliswaar schade ondervinden van een staking (in dit geval lopen de NS en de bus- en tramvervoerders opbrengsten uit kaartverkoop mis), maar de staking komt voor zover het de loonbetaling betreft dus niet voor rekening van de werkgever.
Dat betekent niet dat alle stakers verstoken blijven van inkomsten over de stakingsdag. Stakers kunnen in aanmerking komen voor een uitkering op grond van de zogenaamde ‘stakingskas’ van de vakbonden, mits zij lid zijn van een vakbond.
Werkwilligen
Tijdens een staking zijn er ook vaak medewerkers die wel bereid zijn om te werken. Stakende collega’s proberen deze werkwillige medewerkers meestal te verhinderen om aan het werk te gaan. Mocht dat lukken, dan is het de vraag of deze werkwilligen hun recht op salaris verliezen omdat zij niet hebben gewerkt.
Wanneer het om een staking gaat die georganiseerd is door de vakbonden, dan hoeft de werkgever in beginsel geen salaris te betalen aan de werkwillige medewerker. Gaat het daarentegen om een zogenaamde ‘wilde’ staking, dat wil zeggen een staking die niet door de vakbonden is georganiseerd, dan komt het risico dat de werkwillige medewerker niet kan werken, voor rekening van de werkgever. Als de medewerker bewijst dat hij wilde werken, moet de werkgever het salaris doorbetalen.
Heeft u verdere vragen over dit onderwerp, zoals bijvoorbeeld de mogelijkheid om uw schade en/of inkomsten- en omzetderving als gevolg van de staking te verhalen, neemt u dan gerust contact op met Van Bladel Advocaten.