Mediation in arbeidsconflicten: geheimhouding
Om een mediation traject te laten slagen, zijn een aantal basisprincipes van mediation van belang. Deze moeten bij alle deelnemende partijen bekend zijn en ook vastgelegd worden. Een van die basisprincipes is de geheimhouding. Dit onderwerp bespreek ik in de laatste aflevering van mijn drieluik over mediation.
Geheimhouding, waarom?
Tijdens de mediation gaat de mediator samen met de partijen op zoek naar de oorzaak van het geschil dat partijen verdeeld houdt. Om tot de kern van een geschil te komen, is het noodzakelijk dat partijen zich vrij voelen om alles ter sprake te brengen wat relevant is om de omvang van het geschil te kunnen vaststellen. Daarbij is geheimhouding essentieel. Over dit onderwerp worden dan ook altijd afspraken gemaakt in de mediation overeenkomst. In deze overeenkomst staat in de meeste gevallen de volgende bepaling over geheimhouding:
“De partijen doen aan derden - onder wie begrepen rechters of arbiters - geen mededelingen omtrent het verloop van de mediation, de door de bij de mediation aanwezige personen ingenomen standpunten, gedane voorstellen en de daarbij - mondeling of schriftelijk, direct of indirect - verstrekte informatie”.
Samengevat staat hier dat partijen en de mediator absolute geheimhouding zullen betrachten en niets uit de mediation aan derden zullen mededelen. Ook niet aan een rechter in het geval de mediation mislukt en er alsnog een procedure volgt.
Geheimhouding en de rechter
Het kan voorkomen dat één van de partijen de inhoud van het mediation traject graag wil delen met de rechter, bijvoorbeeld in het kader van een ontbindingsprocedure die volgt op een (mislukte) mediation. Uit jurisprudentie van het Hof van Discipline (dit hof beoordeelt een tegen een advocaat ingediende klacht) volgt dat het een advocaat op grond van de tussen partijen overeengekomen geheimhoudingsverplichting niet vrij staat om in een procedure gebruik te maken van stukken uit de mediation en/of mededelingen te doen over het doel, de inhoud of de uitkomst van de mediation.
Desalniettemin komt het soms voor dat één van de partijen tijdens een procedure bij de rechter uit de school klapt over de inhoud van de mediation. Wat doet een rechter met die informatie?
Over het algemeen neemt de rechter de informatie die hij of zij verkrijgt over de mediation mee in de beoordeling van de zaak. Indien bijvoorbeeld in een procedure bekend wordt dat er door de werkgever in een mediation uitsluitend is ingezet op een exit, dan kan dat leiden tot de het oordeel van de rechter dat de werkgever ernstig verwijtbaar heeft gehandeld, met een toekenning van een billijke vergoeding tot gevolg. Ook wordt soms met de rechter gedeeld dat de mediation is mislukt. In dat geval kan een rechter, juist door het feit dat mediation geen oplossing heeft gebracht, tot het oordeel komen dat de arbeidsverhouding ernstig is verstoord en dat deze ontbonden moet worden.
Conclusie
Het is essentieel dat partijen bij een mediation het onderwerp van de geheimhouding op voorhand bespreken en vastleggen in de mediation overeenkomst. Alleen indien geheimhouding is gewaarborgd kunnen partijen vrijuit spreken en eventueel onderhandelen over een regeling. Mocht de mediation niet tot een oplossing leiden, dan dienen partijen zich ervan bewust te zijn dat het doel, de inhoud en de uitkomst van de mediation niet met derden mag worden gedeeld. Gebeurt dit toch, dan kan dat tot gevolg hebben dat details uit de mediation een eigen leven gaan leiden in een (onverhoopt alsnog volgende) procedure.
Wilt u hier meer over weten? Neem dan contact op met Liesbeth Zwitserlood via l.zwitserlood@vanbladeladvocaten.nl of telefonisch (030 2203111).
